Narcyz Drama Queen: kwiaty pięknie zachodzą na siebie jasnym białym okwiatem pokrytym rozszczepioną żółto-pierwiosnkową koroną o zmiennym różowo-różowym obramowaniu. Kwitnie od połowy kwietnia.Narcyzy, zwane też żonkilami, to piękne rośliny cebulowe kwitnące wiosną. Trzeba je sadzić jesienią. Mogą rosnąć prawie w każdych warunkach – na typowej rabacie, obok krzewów i bylin albo wśród kamieni na skalniakach. Doskonale prezentują się na tle trawnika. Znoszą też uprawę w pojemnikach i pięknie prezentują się jako kwiaty cięte.

Żonkil symbol

Jako że żonkile pojawiają się jako jedne z pierwszych wiosną w naszych ogrodach przypisuje się im znaczenie odrodzenia, nowego początku, przebaczenia i zmiany.

Żonkil kwiat czyli narcyz

Narcyzy, zwane też żonkilami to jedne z piękniejszych wiosennych kwiatów. Dobrze rosną w miejscach zacisznych, słonecznych lub lekko ocienionych. Powinno się je sadzić w grupach z innymi gatunkami cebulowymi albo wśród bylin w sąsiedztwie niskich krzewów. Duży wybór odmian sprawia, że kwitnące narcyzy można podziwiać przez kilka tygodni – od początku kwietnia do połowy maja. Można je również ścinać do wazonu; nie osłabia to roślin tak jak w przypadku tulipanów.

Dzikie odmiany żonkili

Spośród prawie 40 dziko rosnących gatunków narcyzów (Narcissus) większość występuje w krajach basenu Morza Śródziemnego. Są to rośliny trwałe, rosnące na tym samym stanowisku przez wiele lat. Mają wąskie, szarozielone liście i bezlistne pędy zakończone jednym lub kilkoma kwiatami. Kwiat narcyza składa się z sześciu płatków i charakterystycznej rurki zwanej przykoronkiem. Barwy kwiatów u narcyzów nie są zbyt urozmaicone. Płatki przyjmują kolor biały lub różne odcienie żółtego. Przykoronek może być biały albo żółty, choć bywa zabarwiony bardziej intensywnie, np. na pomarańczowo, różowo, a nieraz nawet na czerwono.

Wymagania i uprawa

Narcyzy są zaliczane do najłatwiejszych w uprawie wiosennych roślin cebulowych, warto im jednak zapewnić najlepsze warunki. Najlepiej się czują na stanowiskach słonecznych lub w lekkim półcieniu. Można je też sadzić pod drzewami. Idealna jest gleba żyzna, przepuszczalna i lekko wilgotna (nie lubią jedynie mocno zbitych, wilgotnych, kwaśnych lub mocno zasadowych podłoży).Narcyz nie wymaga wykopywania – może pozostać na tym samym miejscu przez kilka sezonów. Roślina jest jednak dostatecznie mrozoodporne, a niektóre odmiany/gatunki są jeszcze bardziej wrażliwe na niską temperaturę, dlatego wymagają zabezpieczania na zimę (okrywania miejsc, w których są posadzone).

Cebule żonkili

Narcyzy tworzą wieloletnią cebulę złożoną z kilkunastu mięsistych łusek okrytych suchą brązową tuniką. Wielkość i kształt cebuli jest cechą gatunku i odmiany, ale zależy także od warunków uprawy. Korzenie są grube, mięsiste i osiągają długość nawet 20 cm. Wegetacja tych roślin uprawianych w gruncie trwa od czterech do pięciu miesięcy. Gdy zima jest łagodna, liście pojawiają się już w lutym. Kwitnienie przypada na koniec marca i kwiecień, a u późnych odmian dopiero na maj. Część nadziemna obumiera w końcu czerwca i na początku lipca. Przez całe lato trwa spoczynek roślin, ale już w tym czasie cebule tworzą korzenie na rok następny. Nowe liście pojawią się dopiero wiosną następnego roku.

Zimowanie żonkilki

W Polsce wszystkie narcyzy wymagają okrywania na zimę gałązkami świerku, suchymi łodygami bylin bądź słomą

Narcyz, żonkil znaczenie – kwiat ozdobny

To gatunek roślin z rodziny amarylkowatych. Nazwa pochodzi od francuskiego słowa jonquille (żonkil, żółty narcyz), które to słowo wywodzi się z kolei od hiszpańskiego junquillo – zdrobnienia od junco (trzcina, sitowie). Na naturalnych stanowiskach rośnie dziko w Portugalii i Hiszpanii

Kolor kwiatów żonkila

Żółte, kremowe, białe. Liście równowąskie. Przykoronek ma najczęściej intensywniejsze zabarwienie niż listki okwiatu.

Ciekawostki

W mitologii greckiej Narcyz (Narcissus, Narkissos) był synem nimfy Liriope i boga rzecznego Kefisosa. Nie chciał odwzajemnić uczuć nimfy Echo, wobec czego Nemezis ukarała go miłością do własnego odbicia w tafli wody. Narcyz zmarł z niezaspokojonej tęsknoty i po śmierci na jego grobie wyrósł piękny kwiat nazwany później jego imieniem.