Byliny to rośliny, które pięknie zdobią nasze ogrody przez wiele lat. Świetnie uzupełniają przestrzeń po przekwitniętych kwiatach takich jak: tulipany. Do tego typu roślin zaliczamy przepiękne piwonie, które odznaczają się bogato zdobionymi bukietami i wydzielaniem aromatycznego zapachu. 

Piwonie były początkowo uprawiane w celach medycznych. Ich potoczna nazwa peony pochodzi od Peona, który według mitologii greckiej był lekarzem bogów Olimpu. Zwracali się do niego z prośbą o wyleczenie ich ran po wizycie na ziemi. 

Piwonia biała jest jednym z najstarszych składników tradycyjnej medycyny chińskiej. Korzeń tego kwiatu jest wykorzystywany do leczenia drgawek, a napar służy do wyciszenia i uspokojenia organizmu. Co ciekawe, w 1957 roku, piwonię ustanowiono kwiatem stanu Indiany, a tytuł ten posiada do dziś. 

Skoro wiemy co nieco o historii piwonii, pora poznać tajniki sadzenia, które znajdziesz w poniższym artykule. 

Sadzenie piwonii 

Piwonie znajdziemy w każdym sklepie ogrodniczym w postaci korzeni. Najczęściej pojawiają się one w sprzedaży na początku jesieni – przełom sierpnia i września. Wówczas jest to idealny moment na uprawę tych kwiatów. 

Piwonie doskonale komponują się z wieloma rodzajami roślin, zarówno z pozostałymi bylinami, takimi jak: cebulki lilii, cebulki lilii drzewiastych, cebulki lilii pachnących, lilie orientalne cebule, czy też roślinami jednorocznymi: słonecznikami, naparstnicami, czy ostróżkami. 

Można je hodować w miejscach częściowo osłoniętych, jednak ich prawdziwym źródłem pozyskiwania energii do rozwoju jest słońce. Przy uprawie, wymagają one gleby żyznej dostarczającej składniki odżywcze, ale również przepuszczalnej dla wody. Piwonie nie przepadają za nadmiarem wody. Nadmiar wilgoci sprawi, iż na liściach zacznie tworzyć się szara pleśń. Najlepiej podlewać je w wypadku kilkudniowych upałów.  

Po wykopaniu dołka, wsypujemy dużo materii organicznej i mieszamy ją z ziemią macierzystą. Przede wszystkim peony nie należy sadzić zbyt głęboko. Odpowiednią dla niej głębokością będzie przedział od 3 do 5 cm. 

Pielęgnacja przez cały rok 

Ze względu na kilkuletnią żywotność, piwonie wymagają regularnej pielęgnacji. Co zrobić, aby zadbać o rozwój kwiatów? 

Po pierwszych przymrozkach, należy ściąć liście, które są narażone na występowanie szarej pleśni lub patogenów. W przeciwnym wypadku, wiosną, na roślinie mogą pojawić się choroby grzybowe. 

Piwonie lubią nawożenie organiczne i nawozy bogate w fosfor, które najlepiej stosować na początku wiosny. Po kwitnieniu warto zastosować nawóz uniwersalny, który wzmacnia liście i korzenie. Dzięki temu, roślina bujnie rozwija się w następnych latach. Dodatkowo, późną jesienią, kiedy bylina będzie w stanie zimowego spoczynku, można zastosować nawozy organiczne (na przykład obornik). 

Gdy piwonia rośnie w jednym miejscu przez minimum pięć lat, może posłużyć jako roślina mateczna, od której możemy pobrać sadzonki. Taka sadzonka powinna liczyć co najmniej 3-4 pędy. Czynność należy wykonać na przełomie sierpnia-września. Wówczas, za pomocą szpadla odcinamy pożądany fragment, nie naruszając systemu korzeniowego. Jeśli go uszkodzimy, piwonia będzie słabiej kwitła w następnym roku. 

Warto pamiętać, że przycinanie przekwitniętych kwiatostanów nie spowoduje ponownego kwitnienia. Często, gdy piwonia kwitnie, wymaga podporu, aby nie łamała się pod wpływem wiatru czy ciężaru kwiatostanu. 

Dlaczego piwonia nie kwitnie? 

Niestety, w wielu przypadkach, piwonia posadzona w poprzednich latach nie chce rozkwitać. Powodów takiej okoliczności może być kilka: 

Głębokość posadzenia: prawdopodobnie karpa rośliny jest zbyt głęboko posadzona. Optymalna głębokość uprawy to 3-5 cm. W przypadku głębokiego sadzenia, kwiat możemy podnieść za pomocą szpadla. 

Brak światła: głównym czynnikiem do rozwoju tych kwiatów jest słońce. Warto sprawdzić, czy inna wysoka roślina nie zabiera zbyt dużo składników odżywczych. W takim wypadku powinno przesadzić się roślinę na początku jesieni.  

Występowanie nicieni glebowych: jeśli liście piwonii są pożółkłe, należy wykopać karpę i zaobserwować, czy na korzeniach występują bulwiaste narośla. W takim wypadku roślinę trzeba niestety wyrzucić. 

Przy sadzeniu bylin wieloletnich, najważniejszą cechą w jaką trzeba się zaopatrzyć to cierpliwość. Dlatego nie należy się zniechęcać, jeśli sadzonka zawiera za mało pędów. Należy dać jej po prostu trochę czasu do rozwoju.